ขาว กับ ดำ?

นิทานเรื่องนี้เล่าต่อกันมานานแล้ว :
เศรษฐีคนหนึ่งชอบใจลูกสาวชาวนายากไร้ผู้หนึ่ง เขาเชิญชาวนากับลูกสาวไปที่สวนในคฤหาสน์ของเขา
เป็นกรวดกว้างใหญ่ที่มีแต่กรวดสีดำกับสีขาว
เศรษฐีบอกชาวนาว่า “ท่านเป็นหนี้ข้าจำนวนหนึ่ง แต่หากท่านยกลูกสาวให้ ข้าจะยกหนีสินให้ทั้งหมด”

ปลูกอะไร…ก็จะได้อย่างนั้น

นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จคนหนึ่งเริ่มแก่ตัวลง และต้องการหาคนมาสืบทอดธุรกิจ
แทนที่เขาจะเลือกผู้อำนวยการ หรือ ลูกของเขา แต่เขาตัดสินใจที่จะทำบางอย่างที่แตกต่างออกไป
เขาเรียกนักบริหารหนุ่มๆในบริษัทของเขามารวมกัน และพูดว่า

ตัวเราก็ยังมีค่าที่สุดเสมอ

อาจารย์คนนึง เริ่มการสนทนาในชั้นเรียนด้วยการควักธนบัตรใบละ 1,000 บาท ..
ออกมาให้นักศึกษาดู แล้วถามว่า “มีใครอยากได้บ้างไหม” ทุกคนรีบยกมือ \(^o^”)a
อาจารย์ขยำธนบัตรนั้น “จบยับยู้ยี่” .. แล้วถามอีกครั้งว่า “มีใครยังอยากได้ธนบัตรใบนี้อีกหรือไม่”

ธนาคารเวลา

บทความนี้ เมื่อท่านอ่านจบ ให้ถามตัวเองว่า
” สิ่งไหนที่สำคัญ สิ่งนั้นทำแล้วหรือยัง ? ”
” คนไหนที่เรารัก ทำดีกับเค้าแล้วหรือยัง ? ”
ลองจินตนาการว่ามีธนาคารแห่งหนึ่งเข้าบัญชีให้คุณทุกเช้า เป็นเงิน 86,400 บาท ไม่มีการยกยอดคงเหลือไปวันรุ่งขึ้น
ทุกตอนเย็นจะลบยอดคงเหลือทั้งหมดที่คุณไม่ได้ใช้ระหว่างวัน
คุณจะทำอย่างไร?

ความผิดพลาด

เมื่อสุนัขตกจากสะพานชำรุดสู่ลำน้ำ
มันรีบว่ายขึ้นฝั่ง เชิดหน้า สะบัดขน
ไม่บ่นว่า หรือด่าทอสะพาน
และก็ไม่ร้องขานแก้ตัว
ไม่มีสัตว์โลกชนิดใดเลย

การรับผิดชอบ

เมื่อช่างไม้สร้างบ้านสำเร็จลง
ก่อนส่งมอบแก่เจ้าของ
ความหวั่นวิตก ไม่ทำให้บ้านแข็งแรงขึ้น
เมื่อครูสอนศิษย์ด้วยความตั้งใจดี
การห่วงกังวล ไม่ทำให้ศิษย์พบความสมหวัง
การรับผิดชอบ
คือการยอมรับความเป็นจริงเฉพาะหน้า
ผู้รับผิดชอบย่อมมั่นคง
และแย้มยิ้มอยู่ได้ ในทุกสถานการณ์
เพราะ

สิทธิ์อันชอบธรรม

สิทธิ์เกิดจากการเรียกร้องเอาจากผู้อื่น
ไม่ใช่สิทธิ์ที่นำมาซึ่งความปรกติสุขเสมอไป
สิทธิ์ที่มนุษย์ควรจะได้นั้น
ไม่จำเป็นต้องแสวงหา
ไม่ต้องเรียกร้อง ต่อสู้
ไม่ต้องสร้างหรือทำลายสิ่งใดเพื่อสิทธิ์
เพราะสิทธิ์นั้นมีพร้อมอยู่แล้วในทุกผู้ทุกนาม
เมื่อเห็นว่าไม่ถูกต้องเราก็ไม่ยุ่งเกี่ยว
เมื่อเห็นว่าไม่เหมาะสม

ความรัก

ความรักคือความพร้อมที่จะช่วยเหลือและรับผิดชอบ
ดังนั้นจึงเสียสละและกระทำได้บนความเบิกบานใจ
ความรักมีพฤติกรรมอันจำกัดรูปแบบมิได้
ดังนั้นจึงอยู่เหนือการอ้างอิง และวิจารณ์
ความรักไม่เรียกร้อง และไม่หวาดระแวง
ดังนั้นไม่ว่าสิ่งใดเกิดขึ้นล้วนมั่นใจในรักเสมอ
ความรักไม่อาจเสาะหา แต่ให้ได้ไม่รู้หมด
ดังนั้นยิ่งเสาะหายิ่งหาไกล ยิ่งให้ยิ่งมีมากขึ้น
ความรักทำลายความกลัว และ

ผู้เป็นที่รัก

ขณะใดเรียกกำลังหาความรัก
ขณะนั้นย่อมรักใครไม่ได้
ผู้ใดร้องขอความรัก
แน่นัก ว่าเขารักใครไม่เป็น
ผู้ที่ไม่ร้องขอความรัก
เขาจึงแจกจ่ายความรักของเขาได้
ผู้ที่ต้องการให้ผู้อื่นนิยมตน
เขาย่อมไม่เป็นตัวของเขาเอง
จงช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ และ

คู่รัก คู่ชีวิต

สรรพสัตว์ล้วนมีคู่ครอง
มนุษย์ควรมีคู่รัก
เพื่อพึ่งพาซึ่งกันและกัน
ภายใต้การนำของความรัก
คู่รัก ควรเป็นคู่ชีวิต
ที่ดำเนินชีวิตไปด้วยกัน
แต่ต้องไม่ครอบครองกันและ

การสืบพันธุ์

โดยธรรมชาติแล้ว
สิ่งมีชีวิตต้องมีการสืบเผ่าพันธุ์
เพื่อให้ชีวิตยังคงอยู่ต่อไปได้
การสืบพันธุ์
เป็นความต้องการของธรรมชาติ
การร่วมประเวณี
มิควรระบุตายตัว ว่า

การสร้างสรรค์

มวลมนุษย์ยิ่งพยายามสร้างสรรค์
ดูเหมือนโลกยิ่งวุ่นวายไม่รู้จบ
การสร้างสรรค์ที่แท้
คือการนำความปกติสุขมาสู่สรรพชีวิต
ถ้าไม่เข้าใจความจริงของชีวิต
ก็อย่าคิดสร้างสรรค์อะไรเลย
เรื่อง

ศิลปที่แท้

ศิลปคือความงาม
ที่ไม่อาจใช้เหตุผลบรรยายให้ซาบซึ้งได้
ศิลปแสดงความรัก และความพอใจ
ทั้งเกิดขึ้นและสำเร็จลงด้วยสิ่งนั้น
ศิลปไม่ต้องการคำรับรอง
เพราะ

ผลงานของความรัก

ไม่มีใครทำอะไรได้ทุกสิ่งทุกอย่าง
แต่ในสิ่งที่สามารถทำได้นั้น
มนุษย์ที่แท้จริง
ย่อมไม่รีรอที่จะกระทำอย่างจริงจัง
ถ้าจะกระทำ
จงกระทำด้วยความรักที่จะกระทำ
อย่ากระทำเพื่อหวังผลของการกระทำ
ผลงานที่สำเร็จลงด้วยความรัก
แม้

ความสำเร็จ

แม้ว่าลาจะร้องเสียงจิ้งหรีดได้
มันก็เป็นความล้มเหลว มากกว่าความสำเร็จ
ทางแห่งความสำเร็จของชีวิต
ไม่อาจหลอกเลียนแบบกันได้
ผู้มีทัศนะคับแคบงมงายเท่านั้น
ที่จะเลียนแบบวิถีแห่งความสำเร็จของผู้อื่นได้
ความพยายามของตัวเอง เพื่อตัวเอง
ไม่อาจช่วยให้

เห็นแก่ตัว

หนอนกินผัก
สนัขกัดรองเท้า
เป็นความเห็นแก่ตัวหรือ
ถ้ามันไม่รู้ว่าสิ่งที่มันกำลังทำนั้นผิด
ปลากัดกินลูกน้ำ
กาฝากเกาะกิ่งไม้
เป็นความเห็นแก่ตัวหรือ

การพัฒนาครูสู่ครูมืออาชีพ

การพัฒนาครูอาจารย์ก็เหมือนการพัฒนาประเทศ พัฒนาโลก หากครูซึ่งเป็นผู้ประสาทวิชาขาดแนวทางในการพัฒนาตนแล้ว คงจะไม่สามารถพัฒนาคำสอนหรือบทเรียนให้ทันตามโลกที่เปลี่ยนแปลงได้ ลองอ่านกันดูนะครับ

มีไปทำไม

มีไปทำไม
มีเงินเป็นแสนเป็นล้าน แต่ใช้จริงวันละไม่ถึงร้อย
มีบ้านใหญ่โตคล้ายกับวัง แต่อยู่กันแค่ 4 คน พ่อแม่ลูก
มีรถนับสิบสิบคัน แต่ใช้งานจริงเพียงคันเดียว
มีเตียงใหญ่โตมโหฬาร แต่นอนเพียงแค่เต็มแผ่นหลัง
มีนาฬิกาแสนแพง แต่

นัยอันล้ำลึกของคำว่า “ขอบคุณ”

แก้วที่คว่ำอยู่กลางสายฝนต่อให้ฝนตกกระหน่ำทั้งคืน
ก็ไม่อาจเต็มไปด้วยน้ำคนที่ไม่ยอมเปิดใจเรียนรู้
ต่อให้คลุกคลีอยู่กับนักปราชญ์ทั้งคืนทั้งวันก็ยังโง่เหมือนเดิม
นัยอันลึกล้ำของคำว่า "ขอบคุณ"
ขอบคุณความไม่รู้ ที่ทำให้รู้วิธีลุกขึ้นสู้
ขอบคุณความยากจน ที่ทำให้เป็นคนมุมานะ
ขอบคุณความล้มเหลว ที่ทำให้เกิดความเชี่ยวชาญ
ขอบคุณความผิดพลาด ที่ทำให้

คำพ่อสอน

"... ความเข้มแข็งในจิตใจนี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่จะต้องฝึกฝน เพราะว่าต่อไปถ้ามีชีวิตที่ยากลำบาก
ไปประสบอุปสรรคใด ๆ ถ้าไม่มีความอดทน ไม่มีความรู้ ไม่มีทางที่จะผ่านอุปสรรคนั้นได้
เพราะ